Πότε θα κατασκευαστεί το πρώτο διαστημικό ασανσέρ; «Πενήντα χρόνια αφότου πάψουν όλοι να γελάνε μαζί του» είχε απαντήσει ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Arthur C. Clarke, ο οποίος στο μυθιστόρημα του περιέγραφε έναν πύργο ύψους 100.000 χιλιομέτρων που ανύψωνε τους ανθρώπους στο Διάστημα.
Από ρομπότ οικιακούς βοηθούς και αυτοκίνητα που κινούνται με νερό, έως μεταφραστές σκύλων και το πιο εξεζητημένο gadget, οι Ιάπωνες ειδικοί έχουν καταβάλει αρκετή προσπάθεια για να μετατρέψουν σενάρια επιστημονικής φαντασία σε πραγματικότητα.
Αυτή τη φορά όμως, οι Ιάπωνες επιστήμονες βάζουν τα δυνατά τους για την πραγματοποίηση ενός ακόμα ιδιαίτερου οράματος, ενός διαστημικού ασανσέρ που θα μας ξεναγεί στα άστρα!
Τόσο για τους επιστήμονες όσο και για τους ονειροπόλους όλου του κόσμου, ο διαστημικός ανελκυστήρας αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα οράματα όλων των εποχών. Ισχυρά και ταυτόχρονα ελαφριά καλώδια θα ξεκινούν από την επιφάνεια της Γης και θα χάνονται πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας φτάνοντας σε έναν γεωσταθερό σταθμό.
Κατά μήκος των καλωδίων μήκους 36.000 χιλιομέτρων, η κατασκευή των οποίων θα απαιτήσει μια επανάσταση στον κλάδο της μηχανικής, προς την οποία έχουν προσανατολιστεί οι μεγαλύτερες εταιρείες της Ιαπωνίας, θα ανεβοκατεβαίνουν θάλαμοι που θα μεταφέρουν ανθρώπους.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από τη ιδέα, οι θάλαμοι του διαστημικού ασανσέρ, θα μεταφέρουν ανθρώπους, τεράστιες ηλιακές γεννήτριες ή ακόμα και ραδιενεργά απόβλητα. Σκοπός είναι η μείωση της απαιτούμενης ενέργειας για την μεταφορά μας στο διάστημα, αφού το «ιδιαίτερο» ταξίδι στο διάστημα θα καταναλώνει και 100 φορές λιγότερη ενέργεια σε σύγκριση με την εκτόξευση μιας διαστημικής ακάτου.
«Οποιοσδήποτε θα μπορεί να ταξιδεύει με το διαστημικό ασανσέρ, με την ίδια ευκολία που ταξιδεύει στο εξωτερικό», σχολίασε ενθουσιασμένος ο πρόεδρος της Ιαπωνικής Ενωσης Διαστημικού Ανελκυστήρα, Shuichi Ono.
Το ιαπωνικό όραμα έχει επηρεάσει επιστήμονες από όλο τον κόσμο, καθώς και κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η NASA. Αρκετοί οργανισμοί ανταγωνίζονται και προσπαθούν να πάρουν το προβάδισμα, κατασκευάζοντας πρακτικούς θαλάμους, καλώδια και εκατοντάδες άλλα τμήματα του διαστημικού ανελκυστήρα.
Πρώτοι οι Ρώσοι επιστήμονες οραματίστηκαν ένα σταθερό σύνδεσμο με το διάστημα. Η ιδέα εκλαϊκεύτηκε αργότερα από τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας και οραματιστή Arthur C. Clarke, σε μια νουβέλα του 1978 με τίτλο: “The fountains of Paradise”.
Σε αντίθεση με την τεχνολογία του Star Trek ή της Μηχανής του Χρόνου, η ιδέα του διαστημικού ανελκυστήρα δεν εμπλέκεται στους νόμους της επιστήμης, απλά είναι μια σειρά από πολύπλοκα προβλήματα μηχανικής.
Η Ιαπωνία είναι σίγουρη ότι η εκτεταμένη ακαδημαϊκή και βιομηχανική κοινότητα θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα, ενώ έχει επενδύσει το αστρονομικό ποσό των £5 δις για την κατασκευή του πολυαναμενόμενου ανελκυστήρα.
Η Ιαπωνία θεωρείται παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της μηχανικής και στην κατασκευή υλικών υψηλής ποιότητας, απαραίτητες προϋποθέσεις για την κατασκευή του ασανσέρ.
Ωστόσο, ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια σχετίζεται με τα καλώδια. Αφού για την ανύψωση του ανελκυστήρα μέχρι τον γεωσταθερό δορυφόρο απαιτείται διπλάσιο μήκος καλωδίων, ώστε να φτάνουν σε ένα αντίβαρο, το οποίο θα εξασφαλίζει ότι αυτά θα παραμένουν τεντωμένα.
Τα καλώδια θα πρέπει να είναι εξαιρετικά ελαφριά, πανίσχυρα και ικανά να αντέχουν στις ωθήσεις. Σύμφωνα με τις ομάδες που ασχολούνται με τον σχεδιασμό του ασανσέρ, η λύση βρίσκεται στους νανοσωλήνες από άτομα άνθρακα, μικροσκοπικά σωματίδια, τα οποία μπορούν να σχηματίσουν ίνες, η μαζική παραγωγή των οποίων βρίσκεται αυτή την περίοδο στο επίκεντρο της βιομηχανικής παραγωγής στην Ιαπωνία.
Σύμφωνα με τον Yoshio Aoki, καθηγητή μηχανικής από το πανεπιστήμιο Nihon και διευθυντή της Ιαπωνικής Ένωσης Διαστημικού Ανελκυστήρα, τα καλώδια θα πρέπει να είναι έως και τέσσερις φορές ισχυρότερα από το ισχυρότερο υπάρχον νήμα του είδους, δηλαδή 180 φορές ισχυρότερα από το ατσάλι.
Τα τελευταία χρόνια, οι πρωτοποριακές έρευνες του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ πάνω στους νανοσωλήνες από άτομα άνθρακα έχουν παραγάγει μία βελτίωση στην ισχύ τους κατά 100 φορές.
Επιπλέον, υπάρχει μια ιδέα που αφορά την τροφοδοσία του θαλάμου, καθώς αυτός ανέρχεται στο διάστημα. «Σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία τρένων υπερυψηλών ταχυτήτων,» σχολιάζει ο καθηγητής Aoki.
«Οι νανοσωλήνες άνθρακα είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού, έτσι σκεφτόμαστε να κατασκευάσουμε ένα δεύτερο καλώδιο, που θα παρέχει ισχύ σε όλη τη διαδρομή.»
Η Ιαπωνία το Νοέμβριο, θα φιλοξενήσει ένα διεθνές συνέδριο για την δημιουργία του χρονοδιαγράμματος του προγράμματος.
The BlogK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου