Η ζωή, από τα βακτήρια έως τα θηλαστικά, από τους μύκητες έως τα πτηνά και τα ερπετά, επιλέγει τόσα πολλά και διαφορετικά ζώα που συνθέτουν έναν πανέμορφο κόσμο ζωής.
Πρόκειται για ένα μηρυκαστικό θηλαστικό, που ζει σε αγέλες στις ψηλές περιοχές των Άνδεων και ανήκει στην οικογένεια των καμηλιδών, αποτελεί την εξημερωμένη φυλή ενός άγριου είδους λάμα της Ν. Αμερικής και εκτρέφεται από τους ιθαγενείς, κυρίως για το νόστιμο κρέας και για το μαλλί του, που αποτελεί άριστης ποιότητας υλικό για υφάσματα.
Το περίεργο ζώο μοιάζει με το πρόβατο, μόνο που έχει μακρύτερο τρίχωμα, είναι λευκό ή μαύρο και ο λαιμός του μοιάζει με της καμήλας, γι` αυτό και στα ελληνικά αποδίδεται με τον όρο προβατοκάμηλος.
Το αλπακά, γνωστό και ως προβατοκάμηλος ή Vicugna pacos, μοιάζει εμφανισιακά με το λάμα αλλά είναι μικρότερο και δεν χρησιμοποιείται ως υποζύγιο, εκτρέφεται μόνο για το περιζήτητο μαλλί του.
Το αλπακά του Περού δίνει μαλλί σε 52 φυσικές αποχρώσεις.
Το κουνέλι Ανγκορά εκτρέφεται για το μακρύ και απαλό μαλλί του. Πρόκειται για ένα από τα πιο αρχέγονα είδη κουνελιών που έχει καταγωγή από την Άγκυρα της Τουρκίας, μαζί με τη γάτα και την κατσίκα Ανγκορά.
Το τρίχωμα του κουνελιού Ανγκορά κουρεύεται κάθε 3 μήνες για να παραχθούν περίπου 300 γραμμάρια ίνας. Η ίνα είναι λαμπερή, ζεστή, και συνήθως αναμιγνύεται με μαλλί προβάτου επειδή είναι εξαιρετικά λεπτεπίλεπτη.
Τα ζώα αυτά ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στο Βασίλειο της Γαλλίας γύρω στο 1700 και η φήμη τους εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη έως το τέλος του αιώνα.
Η axolotl (Ambystoma mexicanum) είναι η πιο γνωστή σαλαμάνδρα του είδους. Οι προνύμφες της δεν καταφέρνουν να περάσουν από το στάδιο της μεταμόρφωσης και έτσι τα ενήλικα άτομα παραμένουν υδρόβια.
Το είδος αυτό έχει καταγωγή από τη λίμνη που βρίσκεται κοντά στη Πόλη του Μεξικού. Η σαλαμάνδρα axolotl χρησιμοποιείται σε ευρεία κλίμακα στην επιστημονική έρευνα, λόγω της ικανότητας της να αναγεννά μέρη του σώματος της, της ευκολίας της ανατροφής της και των εμβρύων μεγάλου μεγέθους.
Οι σαλαμάνδρες και συγκεκριμένα η σαλαμάνδρα axolotl έχουν μια μοναδική ικανότητα, η οποία είναι αξιοζήλευτη. Μπορούν να αναγεννούν οποιοδήποτε τμήμα του σώματός τους μετά από τραυματισμό και να είναι το ίδιο λειτουργικό όπως και το αρχικό. Για παράδειγμα, αν κάποιο από τα πόδια της σαλαμάνδρας axolotl κοπεί, τότε ένα νέο θα ξεπροβάλει.
Ο μαύρος λεμούριος από τη Μαδαγασκάρη, κατά τους ντόπιους «αϊ-αϊ» daubentonia madagascariensis, έχει προσαρμοστεί απολύτως στη διατροφή με τις προνύμφες των εντόμων, που σκάβουν τους κορμούς των δέντρων. Χρησιμοποιεί την οξεία ακοή του για να ανιχνεύσει τις κινήσεις των εντόμων. Μόλις εντοπίσει τη λεία του, ροκανίζει το ξύλο και στη συνέχεια αποσπά το γεύμα του με το επιμήκες δάχτυλό του.
Ο αϊ-αϊ είναι το μοναδικό σωζόμενο είδος του γένους, ενώ αυτή τη στιγμή απειλείται με εξαφάνιση. Ένα δεύτερο είδος, το Daubentonia robusta, φαίνεται να εξαφανίστηκε πριν από 1000 περίπου χρόνια.
Το Μπλόμπφις (Psychrolutes marcidus) είναι ένα ψάρι που κατοικεί στα βαθιά νερά των ακτών της Αυστραλίας και της Τασμανίας. Λόγω της περιορισμένης πρόσβασης στο ενδιαίτημα του, η θέα του από ανθρώπους είναι σπάνιο φαινόμενο.
Τα ψάρια αυτά βρίσκονται σε βάθη, όπου η υδροστατική πίεση είναι δεκάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή στην επιφάνεια της θάλασσας. Για να καταφέρει να επιζήσει σε αυτά τα βάθη, το ιδιόμορφο ψάρι μεταμορφώνει τη σάρκα του σε μια ζελατινώδη μάζα με πυκνότητα ελαφρώς μικρότερη από αυτή του νερού. Αυτό επιτρέπει στο ψάρι να επιπλέει χωρίς να καταναλώνει ενέργεια για να κινηθεί.
Η σχετική έλλειψη μυών δεν είναι μειονέκτημα, καθώς καταναλώνει κυρίως εδώδιμα είδη, που επιπλέουν μπροστά από αυτό. Το ψάρι αυτό παγιδεύεται συχνά σε δίκτυα τράτας.
Στα βάθη των ωκεανών ζει ένα εντυπωσιακό χταπόδι που έχει στο σώμα του εξογκώματα, σαν αυτιά... Το παράξενο χταπόδι έχει ονομαστεί από τους ερευνητές "Dumbo", όπως λεγόταν και το διάσημο ελεφαντάκι κινουμένων σχεδίων. Οι επιστήμονες που ερεύνησαν το χταπόδι ανακάλυψαν πως τα αυτιά στην πραγματικότητα, είναι πτερύγια, τα οποία βοηθάνε το μαλάκιο να κολυμπάει.
Το Emperor Tamarin (Saguinus imperator) βρίσκεται Νοτιοδυτικά στον Αμαζόνιο έχει μήκος 24-26cm, 35cm ουρά και ζυγίζει 300-400g. Το όνομα του οφείλεται στην ομοιότητα του με τον γερμανό αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β'Α. Το είδος αυτό ζει Βορειοδυτικά της λεκάνης του Αμαζονίου.
Το τρίχωμα του Emperor Tamarin είναι κυρίως γκρι με κίτρινες κηλίδες στην κοιλιά. Τα χέρια και τα πόδια του είναι μαύρα και η ουρά του καφέ. Φυσικά, ξεχωρίζει το μακρύ άσπρο μούσι του που επεκτείνεται και από τις δυο μεριές και φτάνει μέχρι τους ώμους του. Το ζώο μπορεί να φτάσει μέχρι τα 24-26 εκατοστά, συν τα 35 εκατοστά της ουράς του.
Το θηλαστικό κατοικεί στα τροπικά δάση και σε εκτεταμένες περιοχές καλυμμένες από δέντρα. Αυτό το ημερόβιο είδος περπατάει και τρέχει μέσα στο δάσος, ξοδεύοντας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στα δέντρα.
Ο χλαμυδόσαυρος ή αλλιώς Frilled Lizard ή Frilled Dragon, (Chlamydosaurus kingii) είναι μια σαύρα μεσαίου μεγέθους, δενδρόβια. Το όνομα της οφείλεται στην εκτεταμένη πτυχή δέρματος γύρω από το λαιμό της. Η πτυχή αυτή καλύπτεται από μακριά αγκάθια και όταν η σαύρα φοβάται ανοίγει αυτή την πτυχή γύρω από το κεφάλι της, όπως και το στόμα της, παράγοντας έναν διαπεραστικό ήχο. Η εκκεντρική αυτή πτυχή χρησιμεύει και στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος της.
Πετρόχελο
Το πετρόχελο είναι ένα θαλάσσιο κρανικτό (Craniata), του είδους Μύξινοι. Οι Μύξινοι είναι το μόνο είδος κρανικτών που δεν ανήκει και στην υποσυνομοταξία των Σπονδυλωτών (Vertebrata). Αυτό σημαίνει ότι είναι τα μόνα ζώα που έχουν κρανίο αλλά δεν έχουν σπονδυλική στήλη.
Παρά το όνομά τους, πολλοί αμφισβητούν το αν πρόκειται για αμειγώς ψάρια, καθώς ανήκουν σε μία πολύ πιο πρωτόγονη γενεαλογία από κάθε άλλο είδος που προσδιορίζεται ως ιχθύς και σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται ως χέλι.
Οι ασυνήθιστες διατροφικές συνήθειες του πετρόχελου και η ικανότητά του να παράγει ένα γλοιώδες υγρό οδήγησαν πολλούς επιστήμονες στο να του "απονήμουν" τον τίτλο του πιο "αηδιαστικού" θαλάσσιου πλάσματος.
Ο σκύλος Κόμοντορ χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμη στην βοσκή και στην φύλαξη κοπαδιών αιγοπροβάτων ή και βοοειδών.
Ο σκύλος αυτός διαθέτει το ένστικτο του φύλακα, της προστασίας του χώρου. Η ράτσα αυτή, με μέτρια κινητικότητα, εμφανίζει σχετική αδιαφορία ως προς την εκπαίδευση του και αναπτύσσει περιορισμένες σχέσεις με τον κύριό του. Στη φυλή αυτή υπάρχει πρόβλημα ισχιακής δυσπλασίας.
Πρόκειται για τον Μονόδοντα Μονόκερο (Narwhal), ένα θαλάσσιο ζώο, είδος αρκτοφάλαινας, που ζούσε και ζει ακόμα στις θάλασσες, νότια της Γροιλανδίας. Χαρακτηριστικό του ένας ελικοειδής χαυλιόδοντας, με μήκος που κυμαίνεται από 1,5 έως και 5 μέτρα. Τρεις από αυτούς τους χαυλιόδοντες βρίσκονται σήμερα στο μουσείο Rijk του Άμστερνταμ.
Οι ναρβάλ ή θαλάσσιοι μονόκεροι έχουν δύο δόντια. Στα αρσενικά, το αριστερό αναπτύσσεται σε ευθύ οξύληκτο χαυλιόδοντα, τον οποίο χρησιμοποιεί για να τρυπά τον πάγο, αφού χρειάζεται αέρα για να αναπνέει.
Τα αρμαντίλλο είναι μικρά θηλαστικά της οικογένειας Δασυποδίδες. Είναι γνωστά επειδή το σώμα τους καλύπτεται από οστεώδες κέλυφος και η ίδια η ονομασία τους σημαίνει στα ισπανικά «μικρό θωρακισμένο» (little armored one).
Υπάρχουν πολλά είδη αρμαντίλλο, και κάποια από αυτά διακρίνονται από τον αριθμό των ζωνών στην «πανοπλία» τους. Όλα τα είδη αρμαντίλλο είναι ιθαγενή στην Αμερική, όπου κατοικούν σε διάφορα είδη περιβάλλοντος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει μόνο το κοινό αρμαντίλλο, ή αρμαντίλλο με τις εννέα ζώνες (επιστημονική ονομασία: Dasypus novemcinctus) που είναι πολύ συνηθισμένο στο Τέξας. Το Ροζ Τριχωτό αρμαντίλλο είναι το μικρότερο είδος της οικογένειας.
Ο Ρυγχοπίθηκος ο προσωπιδοφόρος (Nasalis larvatus) είναι ένα είδος πιθήκου που ζει στο νησί Βόρνεο της Νοτιο-ανατολικής Ασίας. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είδους είναι η τεράστια προεξέχουσα μύτη του αρσενικού φύλου του είδους, από την οποία πήρε και το όνομα του. Η μύτη θεωρείτε ότι χρησιμεύει στην προσέλκυση συντρόφου και είναι μοναδική για τα αρσενικά άτομα του είδους, φτάνοντας τα 18 εκατοστά.
Τα αρσενικά άτομα είναι πολύ μεγαλύτερα από τα θηλυκά, φτάνουν τα 72 εκατοστά σε μήκος, συν μια ουρά μήκους 75 εκατοστών και ζυγίζουν 24 κιλά. Τα θηλυκά άτομα φτάνουν τα 60 εκατοστά σε μήκος και ζυγίζουν 12 κιλά.
Το κόκκινο Πάντα (Ailurus fulgens) ή firefox είναι ένα φυτοφάγο θηλαστικό που τρέφεται κυρίως με μπαμπού. Τα χαριτωμένα και σπάνια είδη είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τις γνωστές γάτες (μήκους 40 – 60 εκατοστά, βάρους 3 – 6 κιλών). Το κόκκινο Πάντα ζει κυρίως στο Μπουτάν που βρίσκεται στις παρυφές των Ανατολικών Ιμαλαΐων, στη Νότια Κίνα, την Ινδία, Νεπάλ. Ο πληθυσμός του είδους που κοσμεί τον διάσημο περιηγητή ιστού, firefox, εκτιμάται σε 2.500 ενήλικα άτομα και το νούμερο αυτό συνεχίζει να μειώνεται λόγω της καταστροφής του ενδιαιτήματος του είδους.
Ο σπάνιος πελεκάνος, Balaeniceps rex, γνωστός και ως Φαλαινοκέφαλος, είναι ένα πολύ μεγάλο πουλί που έχει πάρει το όνομα του από το μεγάλο ράμφος του.
Τα ενήλικα άτομα του είδους φτάνουν τα 115 – 150 εκατοστά ύψος, 100-140 εκατοστά μήκος, τα 230-260 εκατοστά από το ένα φτερό στο άλλο και ζυγίζουν 4 – 7 κιλά. Τα ενήλικα είναι κυρίως γκρι χρώματος ενώ τα νεογνά είναι καφέ. Τα άτομα του είδους ζουν στην τροπική ανατολική Αφρική σε τεράστιους βάλτους.
Ο πληθυσμός του ξεχωριστού πουλιού εκτιμάται από 5.000 – 8.000 άτομα, η πλειοψηφία των οποίων κατοικεί στο Σουδάν. Το είδος έχει χαρακτηριστεί ως «ευάλωτο», με τους μεγαλύτερους κινδύνους να εστιάζονται στην καταστροφή του ενδιαιτήματος, τη διατάραξη και το κυνήγι.
Πρόκειται για ένα είδος τυφλοπόντικα που ζει στον Καναδά και την Σήπα και έχει μήκος 15cm. Ο αστρομύτης ασπάλακας είναι ημι-υδρόβιο ζώο, που πήρε το όνομα του από την μύτη του, που φέρει 22 πολύ ευαίσθητες κεραίες. Η μύτη είναι το ποιο ευαίσθητο όργανο των θηλαστικών, σχεδόν 5 φορές περισσότερο από ότι το ανθρώπινο χέρι.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2005 από τον Δρ. Κένεθ Κατάνια στο Πανεπιστήμιο Vanderbit τουΤενέσι στις ΗΠΑ, ο τυφλοπόντικας Condylura cristata χρειάζεται μόλις 230 χιλιοστά του δευτερολέπτου για να ολοκληρώσει όλο τον χειρισμό της τροφής του, δηλαδή να αναγνωρίσει ότι η λεία είναι φαγώσιμη, να την φυλακίσει, να την φάει και να συνεχίσει για το επόμενο κομμάτι. Ο ταχύτερος καταγεγραμμένος χρόνος ήταν 120 χιλιοστά του δευτερόλεπτου.
Η νυχτερίδα αυτή ζει στη Μαδαγασκάρη και έχει πόδια σαν βεντούζες, από όπου και πήρε το όνομα τής. Το συγκεκριμένο είδος είναι μέλος της οικογένειας Myzopodidae και απειλείται από καταστροφή του ενδιαιτήματος του.
Μαλαισιανή αρκούδα
Η Μαλαισιανή αρκούδα (ήλαρκτος) είναι η μικρότερη αρκούδα (έως 60 κιλά) και ζει στην Νοτιοανατολική Ασία.
Σύμφωνα με τον Ρον Στάινμετς της WCU, οι αρκούδες της Μαλαισίας (Helarctos malayanus) έχουν μειωθεί κατά τουλάχιστον 30% τα τελευταία 30 χρόνια και ο αριθμός τους συνεχίζει να μειώνεται. Στη νέα έκδοση της Λίστας, το είδος χαρακτηρίζεται «ευάλωτο».
Η αρκούδα της Μαλαισίας, το μικρότερο είδος αρκούδας στον κόσμο, απειλείται από τους λαθροκυνηγούς, οι οποίοι πωλούν τη χολή της στην Κίνα ως παραδοσιακό φάρμακο. Παράλληλα, η αποψίλωση της τροπικής ζούγκλας περιορίζει το ενδιαίτημά της.
Ο Τάπιρος είναι θηλαστικό ζώο της οικογένειας των ταπιριδών, ιθαγενές της Ασίας και της Αμερικής. Τα ζώα αυτά λέγονται διαφορετικά και ρινόχοιροι. Είναι μεγαλόσωμα ζώα, παχιά με κοντό γυαλιστερό τρίχωμα, απαλό σαν βελούδο. Έχει μακρόστενο κεφάλι, που στολίζεται από δύο μικρά και πάντα όρθια αυτιά και δύο επίσης μικρά μάτια, που όμως δε βλέπουν πολύ καλά. Στον προσανατολισμό τον βοηθούν περισσότερο η δυνατή του όσφρηση κι η εξίσου δυνατή ακοή του.
Τα πόδια του είναι κοντά και λεπτά. Τα μπροστινά έχουν 4 δάκτυλα και τα πισινά 3 δάκτυλα.
Προτιμούν τα δάση, μέσα στα οποία μένουν κρυμμένοι όλη την ημέρα. Η ζωή τους αρχίζει τη νύχτα, που βγαίνουν για το κυνήγι της τροφής τους. Αγαπούν το νερό και συχνά λούζονται στα ποτάμια. Επίσης, θα τους βρούμε και κοντά στα έλη, αλειμμένους με λάσπη. Αυτό το κάνουν για ν' αποφύγουν τα τσιμπήματα από τα έντομα.
Ο Tarsier των Φιλιππινών είναι ένα πρωτεύον θηλαστικό, το επιστημονικό του όνομα είναι Tarsius syrichta και είναι ένα είδος Tarsier που βρίσκεται σε κίνδυνο εξαφάνισης. Το όνομα του Tarsie, πρόερχεται από τον ταρσό ή αστράγαλο, μιας και ο αστράγαλος του είναι ιδιαίτερα μακρύς. Πιστεύεται ότι πρωτοεμφανίστηκε πριν από 45 εκατομμύρια χρόνια και είναι ίσως από τα πιο παλιά είδη που έζησαν μόνο στο Φιλιππίνες.
Ο Tarsier των Φιλιππινών είναι ένα πρωτεύων θηλαστικό και για την ακρίβεια ένα μικροσκοπικό ζωάκι, περίπου 15 εκατοστά σε ύψος. Το μικρό του μέγεθος κάνει και δύσκολη την παρατήρησή του. Ζυγίζει κατά μέσο όρο 134 γραμμάρια για τα αρσενικά και περίπου 117 για τα θηλυκά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου