Η ζωή άλλαξε την ίδια τη σύσταση του πλανήτη

Ουάσινγκτον: Χωρίς τους ζωντανούς μικροοργανισμούς, τα δύο τρίτα των ορυκτών που απαντώνται σήμερα στη Γη δεν θα υπήρχαν, δείχνει η πρώτη λεπτομερής ανάλυση της εξέλιξης του ορυκτού πλούτου στον πλανήτη.

Οι επιστήμονες είχαν εδώ και χρόνια σκόρπια στοιχεία για τη συνεξέλιξη του ορυκτού και του βιολογικού πλούτου. Όμως η νέα έρευνα αποτελεί την πρώτη ουσιαστικά απόπειρα να χρονολογηθεί και να αξιολογηθεί συνολικά η εξέλιξη των περίπου 3.000 ορυκτών της Γης, από το σχηματισμό της πριν 4,5 δισ. χρόνια

Η πρώτη ύλη για το σχηματισμό του πλανήτη ήρθε από το διαστρικό χώρο, όπου υπήρχε μόνο μια δεκαριά διαφορετικών ορυκτών. Ακόμα 60 περίπου ορυκτά εμφανίστηκαν όταν το διαστρικό υλικό άρχισε να συμπυκνώνονται σε συσσωματώματα στο δίσκο του Ηλιακού Συστήματος.
 

Όταν τα συσσωματώματα αυτά διογκώθηκαν σε πραγματικούς πλανήτες, η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η επίδραση του νερού επέτρεψε την εμφάνιση μερικών εκατοντάδων ακόμα ορυκτών. Και ενώ ο Αρης και η Αφροδίτη σταμάτησαν σε αυτό το στάδιο, ο φλοιός της Γης συνέχισε να εξελίσσεται και σταδιακά απέκτησε χιλιάδες ακόμα ανόργανες ενώσεις.

Ένας παράγοντας που επέτρεψε αυτή την εξέλιξη ήταν η κίνηση των τεκτονικών πλακών, η οποία δημιουργούσε συνεχώς νέα χημικά περιβάλλοντα. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας ήταν η επίδραση των μικροβίων, αναφέρουν στην επιθεώρησηAmerican Mineralogist ερευνητές του ιδρύματος Carnegie στην Ουάσινγκτον.

Η αρχή, εξηγεί το Nature.com, έγινε με τα μονοκύτταρα φύκη που εμφανίστηκαν στους ωκεανούς πριν από περίπου 2,5 δισ. χρόνια. Μέσω της φωτοσύνθεσης το φυτοπλαγκτόν απελευθέρωσε οξυγόνο το οποίο έκανε πολλά μέταλλα να σκουριάσουν να σχηματίσουν οξείδια όπως του χαλκού και του σιδήρου.

Αργότερα, οι μονοκύτταροι οργανισμοί εξελίχθηκαν αργότερα σε πιο πολύπλοκους μικροοργανισμούς με κελύφη από ανθρακικό ασβέστιο. Όταν αυτοί οι οργανισμοί πέθαιναν, άρχισαν να αφήνουν παχιά στρώματα ασβεστίτη στους πυθμένες των θαλασσών. Στην ξηρά, τα μικρόβια και τα φυτά γρήγορα οδήγησαν στην εμφάνιση πολλών αργιλικών ορυκτών, όπως ο τάλκης.

Αυτά τα οξείδια των μετάλλων, οι ασβεστίτες και τα αργιλικά ορυκτά θα ήταν σπάνια σε ένα πλανήτη χωρίς ζωή, είναι όμως άφθονα όπου αφθονούν οι έμβιοι οργανισμοί.

Αυτό σημαίνει ότι ο εντοπισμός τέτοιων βιογενών ορυκτών στη φασματική ταυτότητα μακρινών πλανητών θα αποτελούσε ισχυρή ένδειξη για την παρουσία εξωγήινης ζωής.