Η ομορφιά είναι υποκειμενική, και αν το υποκείμενο είναι γένους αρσενικού ή θηλυκού καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο η ομορφιά γίνεται κατανοητή από τον εγκέφαλο, σύμφωνα με μια μικρής κλίμακας, σε προκαταρκτικά ακόμη στάδια, έρευνα.
Ερευνητές ρώτησαν 10 άνδρες και 10 γυναίκες να αποφασίσουν ποιους πίνακες και φωτογραφίες βρίσκουν όμορφους, ενώ ταυτόχρονα σαρωτές εξέταζαν ποιες περιοχές του εγκεφάλου ήταν ενεργές ενώσω οι συμμετέχοντες περιεργάζονταν τις εικόνες.
Τα αποτελέσματα υπέδειξαν ότι ενώ και τα δύο φύλα χρησιμοποιούν μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη χωρική αντίληψη για την επεξεργασία της ομορφιάς, οι μεν άνδρες ενεργοποιούν περιοχή που συνδέεται με τη μεγάλη εικόνα, οι δε γυναίκες ενεργοποίησαν μια ακόμα περιοχή που σχετίζεται με τις τοπικές λεπτομέρειες.
Όλοι οι εθελοντές επέδειξαν αυξημένη δραστηριότητα του βρεγματικού λοβού όταν κοιτούσαν ένα τοπίο ή μια αστική εικόνα που θεωρούσαν όμορφη. Ωστόσο, οι άνδρες έκαναν χρήση του δεξιού μόνο λοβού, ενώ οι γυναίκες έθεσαν σε λειτουργία τους λοβούς και των δύο πλευρών του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό γίνεται επειδή οι γυναίκες δίνουν περισσότερο βάση στις πληροφορίες και αναζητούν τις λεπτομέρειες γύρω από αυτό που κοιτάζουν, εξετάζοντας τη θέση των αντικειμένων σύμφωνα με γενικές κατηγορίες, όπως «από πάνω», «από κάτω», ή «δεξιά» και «αριστερά». Οι άνδρες, από την άλλη πλευρά, επικεντρώνονται στη συνολική εικόνα, χρησιμοποιώντας μια πολύ πιο σαφή μορφή πνευματικής χαρτογράφησης. Ο ερευνητής Camilo Cela-Conde υποθέτει ότι αυτές οι διαφορές ίσως συνδέονται με τους διαφορετικούς ρόλους που εκτελούν οι άνδρες και οι γυναίκες καθ'όλη την εξελικτική μας πορεία.
Μυστήριο παραμένει το πώς αυτά τα συστήματα του εγκεφάλου συνδέθηκαν με την αντίληψη της ομορφιάς, η οποία θεωρείται καθόλα ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Σύμφωνα με τον Cela-Conde, η αισθητική ίσως απλά να είναι ένα υποπροϊόν άλλων γνωστικών εργασιών. Οι διαφορές στις γνωστικές εργασίες, ωστόσο, ίσως είναι λιγότερο μυστηριώδεις. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, οι άνδρες και οι γυναίκες είχαν διαφορετικές εργασίες να εκτελέσουν. Επομένως, οι εγκέφαλοί τους έχουν αναπτυχθεί με διαφορετικούς τρόπους.
Οι άνδρες, που παραδοσιακά ήταν οι κυνηγοί στους πρώτους ανθρώπινους πολιτισμούς, ίσως να έχουν αναπτύξει γνωστικές στρατηγικές που αφορούν στην καθοδήγηση και στην αίσθηση της απόστασης για να ανιχνεύουν τα ζώα εν κινήσει. Οι γυναίκες, που παραδοσιακά είχαν την ευθύνη της αναζήτησης βρώσιμων φυτών, ίσως να έκαναν χρήση στρατηγικών που αφορούσαν στην οροθεσία και στις σχετικές τοποθεσίες.
Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Proceedings of National Academy of Sciences, οι ερευνητές αναφέρθηκαν και σε μία ακόμα πιθανή εξήγηση. «Οι γυναίκες παίρνουν περισσότερους βαθμούς στην ποικιλότητα των λεκτικών και γλωσσικών εργασιών. Ενδεχομένως οι γυναίκες να τείνουν να συνδέουν τις εικόνες με λέξεις περισσότερο από τους άνδρες,» γράφουν οι ερευνητές. Η γλώσσα είναι συνδεδεμένη με συστήματα προσανατολισμού που χρησιμοποιούν κατηγορίες όπως από πάνω και από κάτω, δεξιά και αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου