Παρά το ότι οι επιστήμονες αστρονόμοι έχουν εντοπίσει περισσότερους από 330 πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από αστέρια σε μακρινά πλανητικά συστήματα, κανένας δεν έχει το μέγεθος και την κατάλληλη απόσταση από το άστρο του ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί ζωή. «Ένα μηδενικό αποτέλεσμα είναι εξίσου σημαντικό με την εύρεση ζωής» δήλωσε ο Μάικλ Μπίκεϊ, διευθυντής του Κέντρου Ερευνών της υπηρεσίας στην Καλιφόρνια, όπου συναρμολογείται το τηλεσκόπιο Κέπλερ.
Παίρνοντας την ονομασία του από τον αστρονόμο του 17ου αιώνα που ανακάλυψε τις τροχιές των πλανητών, το Κέπλερ είναι προγραμματισμένο για εκτόξευση στις 5 Μαρτίου από τη βάση του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ.
Όταν βρεθεί σε τροχιά, το τηλεσκόπιο θα περάσει τα επόμενα 3 χρόνια εστιάζοντας σε ένα πλούσιο από άστρα κομμάτι του ουρανού ανάμεσα στους αστερισμούς του Κύκνου και της Λύρας. Το Κέπλερ είναι εφοδιασμένο με κάμερα ανάλυσης 95 megapixel, τη μεγαλύτερη που έχει βρεθεί ποτέ στο διάστημα, με τη βοήθεια της οποίας θα προσπαθήσει να εντοπίσει πλανήτες που μοιάζουν με τον δικό μας.
Ο εντοπισμός των πλανητών θα γίνεται όταν αυτοί περνούν εμπρός από το άστρο γύρω από το οποίο περιστρέφονται, μια μέθοδος καθόλου εύκολη. Ένας πλανήτης του μεγέθους του Δία καλύπτει περίπου 1% του φωτός που εκπέμπει ο ήλιος μας, ενώ ένας πλανήτης σα τη Γη, μεταβάλλει τη φωτεινότητα του άστρου κατά 84 εκατομμυριοστά. «Είναι μια πολύ μικρή μεταβολή και θα είναι δύσκολο να εντοπισθεί», εξήγησε ο Τζέιμς Φάνσον, διευθυντής του προγράμματος Κέπλερ. «Το σχέδιο είναι να παρατηρούμε τα άστρα αυτά για τρία χρόνια και να περιμένουμε για την παραμικρή μεταβολή».
Το Κέπλερ θα πρέπει να παραμένει απόλυτα ακίνητο για πολλές εβδομάδες, με διαλείμματα 12 ωρών για μία φορά το μήνα προκειμένου να στείλει δεδομένα από 170.000 άστρα στους επιστήμονες στη Γη. Τα επιλεγμένα ουράνια σώματα συνιστούν μόλις ένα κλάσμα των περίπου 4 εκατομμυρίων αντικειμένων που θα βρεθούν στο οπτικό πεδίο του Κέπλερ, αν και οι επιστήμονες προτιμούν να εστιάσουν στην ποιότητα της παρατήρησης, παρά στην ποσότητα των παρατηρούμενων άστρων.
Προκειμένου να εντοπιστεί ένας πλανήτης σαν τη Γη, οι επιστήμονες θα πρέπει να διαπιστώσουν τουλάχιστον τέσσερα περάσματα εμπρός από το άστρο, ενώ τα αποτελέσματα θα επιβεβαιώνονται από τα επίγεια τηλεσκόπια. «Υπάρχουν πολλά αστροφυσικά φαινόμενα που μοιάζουν με πλανήτες» ανέφερε ο Μπίκεϊ. «Θα χρειαστεί να τα ταξινομήσουμε και αυτά».
Κανείς δε γνωρίζει πόσα άστρα διαθέτουν στέρεους πλανήτες όπως η Γη, που περιστρέφονται γύρω τους, σε κατάλληλες αποστάσεις και που θα μπορούσαν να συντηρήσουν ζωή και νερό. Το τελευταίο ειδικότερα θεωρείται κρίσιμο στοιχείο για την υποστήριξη της ζωής, παρά το ότι η συγκεκριμένη θεωρία εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση του δικού μας πλανήτη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες Reuters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου