Ρομπότ που παίζουν τρομπέτα, ποδόσφαιρο, ακούνε και καταγράφουν ήχους, στέλνουν email και γιατί όχι, βλέπουν... Οι επιστήμονες μετά από έρευνες ετών ομολογούν ότι ανακάλυψαν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει αντικείμενα, δίνοντας νέα ώθηση στον τομέα της ρομποτικής.
Ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός μας, η έδρα του αρχηγείου όλων των σωματικών λειτουργιών αλλά και των συναισθημάτων, των σκέψεων, των ονείρων μας, βλέπει είναι ένα από τα μυστήρια που απασχολούν τους επιστήμονες εδώ και αιώνες.
«Ένα από τα κεντρικά θέματα που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει πρόσωπα και αντικείμενα σχετίζεται με το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν βλέπουμε ποτέ την ίδια εικόνα για δεύτερη φορά,» σχολιάζει ο James DiCarlo, καθηγητής νευροεπιστήμης από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης.
Όπως δήλωσε ο προηγούμενος, οι άνθρωποι μπορούν άνετα να αναγνωρίσουν ένα σκύλο, άσχετα με το εάν αυτός τρέχει, είναι ξαπλωμένος, κινείται αργά ή τρώει.
«Ο συνδυασμός των χρωμάτων στα μάτια σας δεν είναι ποτέ ο ίδιος όταν παρατηρείτε τη γυναίκα σας ή το σκύλο σας, ωστόσο μπορείτε ακόμα να κατανοήσετε ότι πρόκειται για τον άνθρωπο ή το πλάσμα που αγαπάτε,» αναφέρει ο DiCarlo, η έρευνα του οποίου δημοσιεύθηκε την περασμένη Πέμπτη στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν συλλέγοντας ένα σύνολο από διαφορετικές εικόνες του ίδιου αντικειμένου μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα.
«Ακόμα και εάν δε βλέπουμε τις ίδιες εικόνες δυο φορές, κοντινές χρονικά εικόνες τείνουν να αποτελούν την απεικόνιση του ίδιου αντικειμένου,» τονίζει ο DiCarlo σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Για την εξέταση της ισχύος αυτής της θεωρίας, ο DiCarlo έκανε ένα πείραμα με τη βοήθεια δυο πιθήκων τους οποίους οι επιστήμονες προσπάθησαν να ξεγελάσουν σχετικά με την άποψη τους για ένα αντικείμενο.
Οι ερευνητές συνέδεσαν καλώδια στο τμήμα του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνο για την αναγνώριση αντικειμένων. Πιο συγκεκριμένα, εξέτασαν ορισμένες αλλαγές στους νευρώνες που αναγνωρίζουν τις εικόνες ενός ιστιοφόρου.
Οι υπεύθυνοι του πειράματος έδωσαν γλυκά στους πιθήκους που παρακολουθούσαν διάφορες εικόνες ενός ιστιοφόρου σε μια οθόνη. Περιστασιακά, όταν τα ζώα δεν κοιτούσαν, οι ερευνητές άλλαζαν τις εικόνες του ιστιοφόρου με αυτή ενός φλιτζανιού για τσάι. Σταδιακά, μερικοί από τους νευρώνες στον εγκέφαλο των πιθήκων υπεύθυνοι για τις εικόνες του ιστιοφόρου άρχισαν να αντιδρούν στην εικόνα με το φλιτζάνι.
Όπως δήλωσε ο DiCarlo, η αντίδραση των πιθήκων στο πείραμα είναι ανάλογη με αυτή των ανθρώπων και προτείνει ότι αυτή η διαδικασία είναι πιθανώς αυτή που μας βοηθάει να κατηγοριοποιούμε και να αναγνωρίζουμε αντικείμενα που βλέπουμε.
Τελειώνοντας, είπε ότι τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής ανοίγουν ένα νέο παράθυρο στο οπτικό σύστημα μάθησης και σύντομα θα βοηθήσουν τους ερευνητές στην κατασκευή υπολογιστικών συστημάτων με όραση.
«Υπάρχουν πολλά θέματα τα οποία κατ'Α ουσία είναι έμφυτα στον άνθρωπο αλλά μπορεί να τα κάνει μόνο αυτός,» αναφέρει ο DiCarlo, όπως η συναρμολόγηση ενός πάζλ και η παρατήρηση πολύπλοκων εικόνων.
The BlogK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου